Indy (geboren op 5 januari 2001), een meisje dat op de een of andere manier altijd duidelijk aanwezig was en toch óók heel bescheiden was. Ze zat vol initiatieven, wist wat ze wilde, maar zou zichzelf niet snel op de voorgrond plaatsen.

Haar vrolijke lach en haar gevoel voor humor gaven haar een sprankelende uitstraling. Dansen was haar lust en haar leven. Indy kon eerder dansen dan lopen! Indy zat als peutertje voor een dansende pop in een parkje in Frankrijk, waar ze op vakantie was met haar familie. Met open mond zat Indy te kijken en als vanzelf wiegde ze mee, perfect op de maat, op het ritme van de bewegende pop. Dat was misschien wel de start van een veelbelovende danscarrière.

De eerste keer dat Indy een danszaal betrad, waren voor haar magisch: de spiegels hadden een enorme uitwerking op haar. Dit was haar droom. Dat kon je zien in dat kleine meisje van toen amper 3 jaar oud. Ze zag haar moeder niet meer staan.

Indy was misschien een jaar of vier/vijf toen ze een prentenboekje kreeg van haar tante. Het ging over een danseresje. “Dit wil ik!” glunderde ze opgetogen, wijzend op het danseresje in een tutu en dansend op spitzen. Het boekje was een schot in de roos, want Indy’s hart lag duidelijk bij het klassiek ballet, zou later blijken.

Indy danste vanaf haar 4e jaar bij balletstudio Geraldine. Daarvoor had ze toen al gedanst bij de peuterdans van de Muzerije! De balletstudio was haar 2e huis. Dansen was haar manier van leven en dans heeft haar heel veel gebracht.

Toen de Vooropleiding Hedendaagse Dans startte, sloot Indy zich daarbij aan en ontwikkelde zich steeds verder als danseres. Ze mocht voor de Koning en Koningin dansen, danste op openingen, festivals en voorstellingen. Ze genoot van alles intens.

Waar Indy was, klonk muziek….en dat was divers: van klassiek, top 40, Nederlandstalig, maar ook speciale beroemdheden en nummers: Billy Joel (Piano Man), Abba (Dancing Queen), John Lennon (Imagine), Michael Jackson, Bruno Mars, Beyoncé, Coldplay…..

Zelf speelde ze piano, saxofoon en ukelele, dus juist…..er klonk altijd muziek.

In het schooljaar van 2018/2019, haar Havo-examenjaar, genoot Indy van het leven, was zorgeloos, wilde de wereld mooier maken en het leven omarmen. Ze zag een leven voor zich en maakte plannen.

Indy maakte in dat schooljaar nog een keuze: ze wilde Social Work gaan studeren en wilde dit combineren met dans; om zo iedereen een kans te geven om je met dans verder te ontwikkelen, te uiten, te laten zien wie je bent, een mooie manier van leven door te geven. Niet iedereen krijgt de ruimte en mogelijkheden om dit te ervaren en dat was Indy haar doel: gelijke kansen voor iedereen, ongeacht je persoonlijke omstandigheden.

Op 3 december kwam Indy door een noodlottig ongeval op 17 jarige leeftijd om het leven….en toen was het stil, er klonk geen muziek meer…

Dans door de nacht en de dag

Dans door…met je mooie, gulle lach

Dans op de noten van de mooiste melodie

Dans en geniet en voel de energie

Dans en vind geluk met een stralend gezicht

Dans op de wolken en voel je vederlicht

Dans door, lieve Indy, dans door en voel je blij

Dans door voor jezelf en voel je vrijdag Dans en neem de liefde mee die wij jou blijven geven

Dans door en voel die liefde voor de rest van ONS leven.

Met dit gedicht geschreven door de tante van Indy, gaat Indy en haar familie verder.

Dat verklaart meteen de naam van de stichting: ‘Dans door Indy Verhallen’

In herinneringen en harten blijft Indy altijd dóór dansen en we hopen dat we vanuit de droom van Indy, dóór de stichting, veel jonge danstalenten mogen ondersteunen en stimuleren in hun dansontwikkeling.